Prezes Polskiej Federacji Rolnej Grzegorz Brodziak w dniu 24 listopada był panelistą na konferencji „Podzielone plony: integracja Ukrainy z UE i bezpieczeństwo żywnościowe Europy”. Podczas konferencji przedstawiano Raport Podzielone plony, który można pobrać tutaj:

https://www.batory.org.pl/publikacja/podzielone-plony/

Ukraina dysponuje jednym z największych zasobów ziemi rolnej w Europie – 41,3 mln ha, czyli dwukrotnie więcej niż Polska. Ponad dwie trzecie powierzchni kraju to użytki rolne, a sektor od lat pełni kluczową funkcję w gospodarce. Potencjał rolnictwa Ukrainy nie jest jednak równomierny: zależy od lokalnych warunków glebowych, sezonowości i bardzo zróżnicowanej struktury własności.

Raport zwraca uwagę na wyjątkową polaryzację ukraińskiego rolnictwa. Ilościowo dominują miliony najmniejszych gospodarstw rodzinnych. Obok nich funkcjonuje 34,5 tys. gospodarstw farmerskich i 10,4 tys. przedsiębiorstw rolnych. To właśnie w tej ostatniej grupie znajdują się podmioty należące do największych agroholdingów, które dominują pod względem wielkości produkcji. Te korporacje skupiają zarządzanie ziemią w jednym ręku, dysponują sprzętem, kapitałem i logistyką, a ich wpływ na rynek jest kluczowy.

W 2023 roku każde z 118 największych przedsiębiorstw rolnych miało w użytkowaniu ponad 10 tys. ha ziemi. Ta skala jest w Polsce nieosiągalna — i stanowi kluczowy punkt odniesienia dla polskich rolników. Przewaga Ukrainy w produkcji roślinnej wynika w dużej mierze z jakości gleb. Raport podkreśla, że kraj posiada jedne z najlepszych gleb na świecie — ale także duże obszary najsłabszych. Raport wskazuje, że ukraińskie rolnictwo charakteryzuje się wąskim profilem produkcji towarowej i niewielką dywersyfikacją. Dominują surowce eksportowe: pszenica, kukurydza, jęczmień, słonecznik i rzepak. Struktura ta jest bezpośrednim efektem działania agroholdingów.

Ukraina łączy więc ogromną skalę produkcji roślinnej z równie dużą różnorodnością uwarunkowań: od najlepszych gleb Europy po obszary narażone na szybkie wyjałowienie. Obok gigantycznych korporacji funkcjonują miliony najmniejszych gospodarstw, które pracują na zupełnie innych zasadach i przy zupełnie innych kosztach. Taki układ tworzy sektor o dużej sile surowcowej, ale jednocześnie podatny na wahania cen, degradację środowiska i nierówności strukturalne.

Właśnie w tej rzeczywistości — między czarnoziemem a monokulturą, między agroholdingiem a małym gospodarstwem — powstaje obraz ukraińskiego rolnictwa, z którym Polska styka się na wspólnym rynku. To punkt odniesienia, który będzie determinował dalsze rozmowy o konkurencji, bezpieczeństwie żywnościowym i przyszłych zasadach handlu.

Źródło: https://www.topagrar.pl/articles/polityka-rolna/ukrainskie-rolnictwo-potezne-czy-slabe-z-kim-konkuruja-polscy-rolnicy-2554175?fbclid=IwY2xjawOT1RNleHRuA2FlbQIxMABicmlkETB0SnNneW9FUXNFUFNieU9Wc3J0YwZhcHBfaWQQMjIyMDM5MTc4ODIwMDg5MgABHuSE6Iu_U_MoXfstkNUGHPjXsGhPFrwL8GCwjDhLE4G3_Wh6F10AnL-xDxlL_aem_5yYAVWkVUWsmep_VFoqPRA

Nagranie z konferencji dostępne jest pod linkiem: https://www.youtube.com/watch?v=poXhXCMqv_E